ผีกระด้ง
ผีกระด้งอีสาน หรือผีนางด้วงจะเล่นกันลานบ้านระหว่างสงกรานต์ โดยเล่นเพื่อความสนุกสนานแหละหาของที่หายไป จะเล่นในเวลากลางคืน โดยต้องจัดเตรียมเครื่องคาย (เหล้า น้ำมันใส่ผม แป้งผัดหน้า น้ำอบไทย น้ำหอมต่าง ๆ หวี กระจก) เพื่อสังเวยเจ้าที่ แล้วให้ผู้จะเข้าทรงซึ่งเป็นผู้ชายจับขอบกระด้งมายื่นกลางวง มีพี่เลี้ยง 1 คน คนอื่นยืนล้อมเป็นวง ที่เลี้ยงจัดธูปเทียบเชิญผีและร้องเพลงผีกระด้วงพร้อม ๆ กัน ผีจะเหวี่ยงกระด้งไปที่สาว ๆ ให้มารำวงด้วย เมื่อจะเลิกเล่นก็ดึงกระด้วงออกจากมือคนทรงผีก็จะออก ถ้าเล่นเพื่อหาของหาย ผีกระด้งจะพาคนทรงเดินหรือวิ่งไปยังที่ที่ของหายไปและสามารถช่วยหาของได้
ผีกระด้ง มอญ การเล่นผีกระด้ง คนดูนั่งเป็นวง คนเล่นอยู่กลางวง นั่งยอง ๆ มีกระด้งวางอยู่ข้างหน้า เจ้าพิธีปิดตา ผู้เล่น จุดธูปเทียน เชิญผีเข้าสิง คนดูจะช่วยกันร้องเพลงดังนี้
เจ้าพี่กระด้งเอย กระด้งหาย หาย น้ำตาไหล ไหล ลงไปอาบน้ำ สาเก ปักเป้า เหล้าสองไห ไก่น้อยสองตัว กระเทียมสองหัว รักเจ้าพี่กระด้งเอย เชิญเอ๋ยเชิญองค์ เชิญพระองค์เขาเขียว เชิญเสด็จลงมา เจ้าพญาหงส์เอย คนดูร้องพร้อมกัน ปรบมือเป็นจังหวะ ดังนี้ จ๊ะโต้งโคร่งกระด้งยายาเอย
ร้องซ้ำ ๆเช่นนี้ จนกว่าผีจะเข้าสิง อาจร้องให้จังหวะเร็วขึ้นหากต้องการให้ผีเข้าสิงเร็ว เมื่อผีเข้าแล้ว เจ้าพิธีร้องต่อ ดังนี้
จ๊ะโต้งโคร่งกระด้งฝัดข้าว จ๊ะโต้งโคร่งกระด้งฝัดข้าว
ฝัดแม่ฝัด ฝัดแม่ฝัด กระด้งขาดขาด ฝัดให้เต็มใจ
ร่อนแม่ร่อน เอวอ่อนอ่อน ร่อนให้พอใจ
กระแทะกระท่อย ลอยหน้าลอยตา นะเจ้าแม่กระด้งเอย
เมื่อผีเข้าสิงแล้ว คนดูร้องซ้ำ ๆ พร้อมปรบมือตามจังหวะที่ต้องการ ดังนี้
จ๊ะโต้งโคร่งกระด้งยายเอย คนดูอาจใส่ทราย
กรวดหรือดินลงในกระด้ง ให้ผู้เล่นฝัด ร่อนหรือกระแทะ
เป็นที่สนุกสนาน เมื่อเห็นว่าผู้เล่นเหนื่อยแล้ว เจ้าพิธีก็ให้ผีออกจากร่าง พักผ่อนให้สบาย
การละเล่นพื้นบ้าน “ผีย่าด้ง”
ปัจจุบันประเพณีนี้ในหมู่ที่ 6 ตำบลบางพลีน้อย ได้สูญหายและเปลี่ยนแปลงไปตามยุคตามสมัย เนื่องจากไม่มีผู้สืบทอด ยังคงเหลือแต่การละเล่นพื้นบ้านที่เรียกว่า ผีย่าด้ง ที่หมู่ 5 ตำบลบางพลีน้อย ซึ่งจะมีการเล่นกันในช่วงสงกรานต์ เนื่องจากยังมีผู้รู้และสืบทอดเกี่ยวกับผีย่าด้งนี้อยู่ ส่วนประเพณีสงกรานต์ในปัจจุบันที่ยังคงอยู่ เช่น การทำบุญตักบาตร การสรงน้ำพระ การรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ และประเพณีส่งเรือ ซึ่งทำในช่วงท้ายสงกรานต์ ประเพณีนี้ยังมีอยู่ในหมู่ที่ 5 และหมู่ที่ 6 ของตำบลบางพลีน้อย ซึ่งนับว่าเป็นวัฒนธรรมประเพณี สำหรับประเพณีส่งเรือชาวบ้านหมู่ที่ 5 และหมู่ที่ 6 ยังคงปฏิบัติสืบทอดกันมาซึ่งจัดกันช่วงท้ายสงกรานต์ ซึ่งนับว่าเป็นความเชื่ออันดีงามของบรรพบุรุษไทย และเป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น